آیا نقد کرزى و عبدالله از طالبان، واقعى و جدى است؟

اخیراً بعد از یک دوره سکوت و انزواى طولانى، دو چهره مطرح سیاسى درانى که در حصر خانگى بسر میبردند، زبان نقد نسبت به طالبان گشودند.

چندى قبل داکتر عبدالله کشتار بیرحمانه طالبان را در پنجشیر تقبیح و خواهان بررسى آن از سوى نهاد هاى حقوق بشر شد و حالا حامد کرزى فرمان طالبان مبنى بر پوشش صورت زنان را غیر شرعى و خلاف فرهنگ افغانها قلمداد نمود.

سئوال اصلى اینست که آیا طالبان تغیر نموده و معتقد به آزادى بیان شده اند یا اینکه کرزى و عبدالله مدافع مردم، جسور و فعال شده اند؟

به نظر من هیچیک از این دو اتفاق صورت نگرفته، بلکه معامله اى در کار است و هر دو طرف، سیاسى کارى و عوامفریبى میکنند. همه میدانیم که قرار است بزودى شبه لویه جرگه اى از سوى طالبان براى کسب مشروعیت داخلى دایر گردد. طالبان بخوبى میدانند که برگزارى چنین شوراى بزرگى، در نبود برخى از رهبران غیر طالب، دستآوردى به آنها در قبال نخواهد داشت. بناً در تلاش جلب همکارى و حضور چهره هاى چشم پُرکنى اند تا آنها را به هدف شان برساند. بویژه در این راستا همکارى رهبران سیاسى درانى براى طالبان که هر دو جناح قندهارى و خوستى آن متعلق بقوم غلجایى اند، بسیار کارساز و مؤثر است.

حامد کرزى و داکتر عبدالله دو تن از سیاسیون مطرحى اند که طالبان آنها را براى چنین روزى ذخیره نموده اند. اما لازمه حضور آنها در خیمه شب بازى لویه جرگه طالبان اینست تا در افکار عمومى چنین وانمود شود که آنها ظاهراً مستقل اند و از آزادى بیان برخوردارند. اجازه خروج و سفر عبدالله به هند، نقد او از عملکرد طالبان در پنجشیر و اظهارات صریح کرزى در مورد فرمان طالبان مبنى بر پوشش زنان، بخشى از این سناریو و معامله طالبان با کرزى و عبدالله است.

من باور دارم که عبدالله دوباره به کابل برمیگردد و همین گونه قبل از برگزارى لویه جرگه از کرزى نیز رفع ممنوعیت سفر میشود و این دو بزرگوار !!؟ به نفع طالبان در لویه جرگه اشتراک میکنند، حضور شانرا در کنار طالبان، مصلحت افغانها جلوه خواهند داد و راه را براى مقبولیت داخلى و بالتبع مشروعیت تدریجى خارجى آنها مساعد مى سازند. طالبان براى چنین خیمه شب بازى به آن کرزى و عبدالله اى نیاز دارند که در افکار عمومى، آزاد، مستقل، مدافع مردم و ظاهراً مخالف طالبان جلوه کنند.

بناً از نقد هاى کرزى و عبدالله و یا هم برخى دیگر از سیاسیون غیر طالب، در این روزها شگفت زده نشوید. زیرا ایرانى ها ضرب المثل معروفى دارند که هیچ گربه اى موش را براى رضاى خدا نمیخورد!

محمد عارف منصوری