آخرین وضعیت آوارگان بلخاب

در سال‌های اخیر، بسیاری از شهروندان افغانستان با استفاده از شبکه‌های اجتماعی پیام‌های عیدی خود را منتشر می‌کنند و در این پیام‌ها، علاوه بر تبریک عید، به رویدادهای جاری در کشور و جهان نیز واکنش نشان می‌دهند.

در روزهای اول ودوم عید سعید قربان امسال، بسیاری از شهروندان افغانستان در پیام‌های شان در شبکه‌های اجتماعی، به جنگ در ولسوالی بلخاب ولایت سرپل و آواره شدن هزاران نفر از شیعان هزاره از این ولسوالی به کوه‌ها و دره‌ها، اشاره کردند و خواستار توجه و رسیدگی به مشکلات آنها شدند.

بسیاری از شهروندان افغانستان با استعاره قراردادن واژه «قربانی»، مردم ولسوالی بلخاب را قربانی نسل‌کشی و ستم نیروهای طالبان دانسته و از ظلم و ستمی که توسط نیروهای طالبان بر آنها رفته است، نوشته‌اند.

آوارگان بلخاب را فراموش نکنید

شهروندان افغانستان در پیام‌های عیدی شان، با اشاره به وضعیت دشوار آوارگان بلخاب، خواستار توجه و کمک مردم به آنها شده است.

یکی از شهروندان در صفحه فیسبوک خود نوشته است که :« بیایید امسال بجای قربانی، آوارگان بلخاب را نجات بدهیم، آنها در کوه‌ها در حال تلف شدن هستند؛ نه نانی دارند و نه آبی و نه سرپناهی، آنها را فراموش نکنیم.»

شهروند دیگری نوشته است که: «ظلم و استبداد همه ما را آشفته و پریشان ساخته است، تعداد زیادی از هموطنان ما در ولسوالی بلخاب، روزهای سختی را سپری می‌کنند؛ یا عزیزان خود را از دست داده‌اند و یا خانه و کاشانه خود را. بسیار خوب است که  همه ما به اندازه توان به آسیب دیدگان  دست یاری دراز کنیم، مهربان باشیم و کمک‌های خود را دریغ نکنیم.»

یک کاربر دیگر فیسبوک نوشته است که :«چندین شب و وروز است که کوه‌ها و دشت‌ها میزبان مردم بلخاب است و انسانیت شرمنده آنها. سرافکندگی در مقابل کودکان بی‌پناه بلخاب به بی‌کفایتی  جمعی مردم افغانستان محدود نشد، رسانه‌ها و سازمان‌های بین‌المللی و حتی صاحبان دین و مذهب در کشورهای دور و نزدیک، ترجیح دادند سیاست کنند تا شاید خاطر عزیز باطلان (طالبان) از آنها رنجیده نشود.»

این شهروند در پست فیسبوکی خود، خطاب به دوستانش در این شبکه اجتماعی نوشته است که :«اگر از انسانیت چیزی در وجود ما باقی است، به هر طریقی که می‌توانیم باید از رنج مردم بلخاب بکاهیم.»

بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی در افغانستان به رسم همدردی، عید قربان را به آوارگان بلخاب تبریک گفته‌اند و خواستار حمایت و رساندن کمک فوری به آنها شده‌اند.

عیدی که خوشحال نیستیم

بسیاری از شهروندان افغانستان با اشاره به محدودیت‌های که گروه طالبان بر زندگی مردم وضع کرده است، فقر و تنگدستی و به ویژه جنگ در ولسوالی بلخاب ولایت سرپل و آواره شدن هزاران کودک، زن و کهن‌سال در دل کوه‌ها و دره‌ها، نوشته‌اند که امسال حتی عید نمی‌تواند بهانه‌ای برای خوشحالی و شادمانی آنها شود.

یکی از شهروندان در صفحه فیسبوک با اشاره به کشتار بی‌رحمانه طالبان در بلخاب نوشته است که :« چگونه خوشحال باشیم و جشن و شادی بر پا کنیم در حالی هزاران کودک، زن و کهن سال بلخابی در کوه‌ها و در سخت‌ترین شرایط بین مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند و بسیاری از اعضای خانواده شان را طالبان پیش چشمان شان تیرباران کرده است و یا اینکه از گرسنگی در دل صخره‌های سخت، جان داده است. آیا می‌شود با این همه رنج و غم شاد بود و عید داشت؟»

یک شهروند دیگر نوشته است که :«طالبان همه فرصت‌ها را برای شاد بودن و خوشحال بودن از مردم افغانستان گرفته است. وقتی به چهره کودکان آواره بلخابی نگاه می‌کنیم، آیا می‌شود که شاد باشیم و لبخند بزنیم و عید مبارکباد بگوییم؟»

شهروند دیگر افغانستان با اشاره به آواره شدن ده‌‍ ها هزار نفر بعد از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان و رنج‌های بی‌شماری که بر مردم افغانستان از سوی حکومت طالبان تحمیل شده است، نوشته است که: « دشوار است که این عید مبارک باشد؛ هم برای کسانی که در در وطن دشواری‌های فراوان روح شان را خسته کرده است و هم برای کسانی که غربت و آوارگی را می چشند.»

عید قربان امسال شاید اولین عیدی باشد که اکثر شهروندان افغانستان در پیام‌های عیدی شان، بیشتر از آنکه از شادمانی و سرور بنویسند، از غم، درد، رنج و ظلم و ستم حکومت طالبان در حق مردم افغانستان نوشتند.

امسال کمتر کسی برای افغانستان، آرزوی صلح و آرامش کرد و آرزوی بیشتر مردم برای کشورشان، رهایی از زیر ستم و حاکمیت طالبان بود.

آوارگان برای نجات جان شان ساعت‌ها پیاده می‌روند‌

محمد آیویا، نماینده صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل در افغانستان، با انتشار عکسی از آوارگان بلخاب در صفحه تویتر خود نوشته است که آوارگان بلخاب که شامل کودکان، زنان و کهن‌سالان می‌شود، ساعت‌ها پیاده یا سوار بر الاغ راه می‌روند تا برای نجات شان، خود را به ولسوالی یکاولنگ بامیان برسانند.

او نوشته است که همکاران یونیسف برای رسیدن به این آوارگان، باید چهار ساعت در کوه‌ها پیاده روی کنند، زیرا دسترسی به موتر غیر ممکن است.

صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکنون آمار مشخصی از کودکان آواره شده از ولسوالی بلخاب ولایت بامیان بر اثر تهاجم گروه طالبان، منتشر نکرده است. اما چند روز قبل، دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرد که بر اثر جنگ در ولسوالی بلخاب، بیش از ۲۷ هزار نفر آواره شده‌اند.

او نوشته است که همکاران یونیسف برای رسیدن به این آوارگان، باید چهار ساعت در کوه‌ها پیاده روی کنند، زیرا دسترسی به موتر غیر ممکن است.

صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکنون آمار مشخصی از کودکان آواره شده از ولسوالی بلخاب ولایت بامیان بر اثر تهاجم گروه طالبان، منتشر نکرده است. اما چند روز قبل، دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرد که بر اثر جنگ در ولسوالی بلخاب، بیش از ۲۷ هزار نفر آواره شده‌اند.

منابع مردمی اما می‌گویند که در پی تهاجم گروه طالبان به بلخاب، بیش از ۵۰ هزار نفر آواره شده‌اند که اکثر آنها زنان، کودکان و کهن‌سالان هستند و اکنون در وضعیت بسیار دشواری قرار دارند و نیازمند کمک‌های فوری بشردوستانه هستند.

منابع مردمی اما می‌گویند که در پی تهاجم گروه طالبان به بلخاب، بیش از ۵۰ هزار نفر آواره شده‌اند که اکثر آنها زنان، کودکان و کهن‌سالان هستند و اکنون در وضعیت بسیار دشواری قرار دارند و نیازمند کمک‌های فوری بشردوستانه هستند.