یادداشت/ حکمتیار برای نفاق قومی و مذهبی ماموریت ویژه ای دارد

گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی که بیش از یک سال پیش در پی یک توافقنامه سیاسی از جنگ دست کشید و به روند صلح پیوست، وی در این مدت همواره با اظهار نظرهای جنجالی خویش در پی نفاق افکنی قومی و مذهبی در بین مردم افغانستان بوده است.

گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی روز گذشته در صحبت با صدای آمریکا گفته است که تهران اجازه نمی دهد پشتون ها و سنی ها در افغانستان رهبری حکومت را در دست داشته باشند. این اظهارات حکمتیار در حالی مطرح می شود که از 16 سال به این سو همواره پشتون ها در راس قدرت بوده است و سنی و شیعه هم با تعامل در طی سال های گذشته در بدنه حکومت وجود داشته است.

وی پیش از این نیز بارها با اظهارنظرهای جنجالی سعی داشته است تا تخم نفاق را در جامعه بحران زده افغانستان بکارد. اظهارات آقای حکمتیار بیشتر در عرصه روابط قومی، مسائل زبانی و گرایش‌های منطقه‌ای باعث ایجاد واکنش های در بین مردم شده است.

حکمتیار روز ۱۷ عقرب سال گذشته در نخستین نشست سراسری حزب اسلامی در کابل، جنگ افغانستان را “جنگ میان دو قوم” دانست و با تعمیم این دیدگاه گفت که “وضعیت اصلی جنگ همین است”. این صحبت های حکمتیار با واکنش های زیادی در بین مردم و سیاستمداران روبرو شد. بسیاری ها حکمتیار را به دامن زدن به مسایل قومی متهم کرد.

آقای حکمتیار همچنین در سال ۱۳۹۲، که زندگی پنهانی داشت و تحت پیگرد بین‌المللی بود، در پیامی اقلیت‌های” قومی افغانستان را متهم به “تجزیه‌‌طلبی به حمایت خارجی‌ها کرد. او به صورت مشخص از هزاره‌ها نام برد و هشدار داد که روزی فراخواهد رسید که آنها در هیچ گوشه‌ای از کشور جایی نخواهند داشت و به ایران فرار خواهند کرد.

گلبدین حکمتیار در مواردی هم بحث اختلاف “فارسی و دری” را هم مطرح کرده است. سخنان او در این مورد نیز موجی از واکنش‌ها و موضع‌گیری‌های متفاوت را در محافل سیاسی و رسانه‌ای برانگیخته است. استدلال او در این مورد بر تفاوت دو گویش فارسی در ایران و دری در افغانستان استوار است.

او به محلی‌گرایی براساس اختلاف‌های منطقه‌ای هم اشاره کرده و اخیراً در خوست آنچه را که منطقه “پکتیای بزرگ” (شامل ولایات پکتیا، پکتیکا و خوست) خوانده در برابر پنجشیر، بامیان و دایکندی قرار داده است. حکمتیار پیشتر در پیام ۱۳۹۲ خود بلخ، بامیان و دایکندی را متهم به داشتن جایگاهی “مستقل” کرد. او از “جزایر قدرت” در برخی مناطق هم انتقاد کرده است.

حکمتیار سال گذشته نیز احمد شاه مسعود، فرمانده درگذشته جمعیت اسلامی را به داشتن رابطه با “آی‌اس‌آی” سازمان اطلاعات پاکستان در زمان طالبان متهم کرده است.

او گفته بود “آمر مسعود به استقبال طالبان به میدان‌شهر رفت؛ بدون سلاح. کمربند خود را با تفنگچه‌اش باز کرد و به فرمانده طالبان داد. گفتند کابل از شما، فقط چاره‌ای حزب [اسلامی] را بکنید. کسی از آمر مسعود پرسید که چطور به طالبان باور می‌کنید؟ گفت که رفقای ما در آی‌اس‌آی به ما اطیمنان داده‌اند که کسی مزاحم شما نمی‌شود. مطمئن باشید.”

آقای حکمتیار روز گذشته نیز به صدای امریکا گفته است که ایران از سه دهه بدینسو، روی جنگ در افغانستان سرمایه گذاری کرده است و حال طالبان را تمویل می کند. او گفته بود که ایران مانع آن می شود تا سنی ها و پشتون در راس قدرت در افغانستان باشد.

گلبدین حکمتیار بر اساس اراده بیگانه، می خواهد آتش نفاق میان پشتونها وسایر قوم های دیگر در افغانستان را شعله ور کند و این سخنان را برمبنای همین اندیشه به خورد اذهان جمعی می دهد.

مصطفی احمدی