یادداشت / حماقت از نوع خارجی

وقتی اسم یک خارجی به میان می‌آید، ناخودآگاه در ذهن بسیاری از ماها، واژگان، آگاه، دانشمند، باسواد، فهیم و فهیمده، نقش می‌بندد.

اصلاً خارجی یعنی این که یک درجه از انسان افغانستانی در فهم و شعور بالاتر است.

بله تا حدودی همین‌طور است اما همیشه این‌طور نیست.

تازه‌ترین مورد از حماقت و کودنی خارجی‌ها در افغانستان، چاپ برگه‌های تبلیغاتی توهین‌آمیزی است که سروصدایی به پا کرده است.

تصویری را که در زیر مشاهده می‌کنید، یکی از همین برگه‌های تبلیغاتی است که طالبان در آن به عنوان نماد سگ سفید معرفی شده اند.

البته تا اینجا مشکلی نیست بلکه حماقت خارجی‌ها زمانی ثابت می‌شود که روی تصویر سگ، کلمه طیبه را درج کرده اند. این در حالی است که آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها دست کم یک قرن سابقه شناخت از باورها، اعتقادات، سنت‌ها و حساسیت‌های مردم افغانستان دارند اما با این وجود، بازهم به حماقت خود ادامه می‌دهند. حماقتی که نیروهای خارجی هفته گذشته در ولایت پروان با انتشار و توزیع این برگه‌ها انجام دادند، بهانه خوبی برای گروه‌های تروریستی و خشونت‌طلب در افغانستان شد تا از این موج، در راستای اهداف تروریستی خود، سواری بگیرند.

البته معذرت خواهی نیروهای خارجی بابت این واقعه، تأییدی بر حماقت خارجی‌ها در برخورد با اعتقادات سایر ملت‌ها است اما یک دیدگاه دیگر نیز وجود دارد که این اقدام خارجی‌ها را عمدی می‌داند. طبق این باور، آمریکایی‌ها با درج کلمه طیبه روی تصویر سگ، خواستند افغان‌ها را تست کنند و محک بزنند که هنوز پابند باورهای شان هستند یا خیر.

به هر حال، هدف از چاپ چنین برگه‌های تبلیغاتی هر چه باشد، در این نباید شک کرد که با گذشت 16 سال از حضور نظامیان خارجی در افغانستان، آنان هنوز با محیط و ساختارهای اجتماعی افغانستان و در کل با مردم این کشور، بیگانه اند. خارجی‌ها اگر در یک کشور، به عنوان متحد و دوست هم، حضور داشته باشند، بلاخره خارجی اند و بیگانه از محیط.

محمد مرادی