کاسه صبر جان محمدخان هم لبریز شد

  • انتشار: ۹ جدی ۱۳۹۳
  • سرویس: دسته بندی نشده
  • نویسنده: عبدالعلی رضایی
  • شناسه مطلب: 2333

انجنیر جان محمدخان؛ معاون اول داکتر عبدالله از هردو رهبر حکومت وحدت ملی انتقاد کرد.

وی گفت که لازم است کابینه حکومت وحدت ملی در کوتاه مدت معرفی شود. به یقین که دامنه مشکلات در این سرزمین هرروز گسترده می شود که دلیل افزایش چالش ها، موجودیت سرپرست ها در رأس وزارتخانه ها و والیان است.

معاون اول رییس اجرایی از داکتر عبدالله و رییس جمهور غنی خواست که دستگاه حکومت وحدت ملی را به چرخش درآورند؛ تا مردم افغانستان از وضعیت کنونی بیرون شوند و با فعال کردن حکومت، از افزایش چالش ها در کشور جلوگیری خواهد شد.

آقای محمدخان به صراحت گفت:”رهبران حکومت وحدت ملی، مشکل تان مشکل افغانستان و من که به حیث یکی از افرادی که در رأی ملت شریک هستم و به من هم رآی داده اند… می خواهم که کابینه در همین هفته جاری تشکیل شود”.

خان محمدخان به شدت انتقاد کرد و افزود: در صورتی که معرفی کابینه بار دیگر با تأخیر مواجه شود، داکتر عبدالله و اشرف غنی باید به مردم افغانستان بدون لفافه، پاسخگو باشند.

انتقاد صریح معاون اول رییس اجرایی از هردو رهبر حکومت وحدت ملی نشان می دهد که فشارهای جاری ناشی از خواسته های مصرانه افکار عمومی، نهادهای مدنی، رسانه ها و سایر گروه های فشار بر مهره های اصلی تشکیل دهنده حکومت وحدت ملی به اندازه ای نیرومند و زیاد است که حتی آقای جان محمدخان نیز نتوانسته خود را در معرض و معبر این موج سنگین فشارها قرار دهد.

او با این انتقاد، به نوعی از بن بست جاری در روند تشکیل کابینه، دامن برچیده و سعی کرده است در نزد رسانه ها و افکار عمومی، خود را از اتهام های سنگین و انتقادهای تندی که از سران حکومت وحدت ملی و اعضای برجسته تیم های انتخاباتی می شود، تبرئه کند.

جان محمدخان البته از همان ابتدا نیز مهره ای مهم و تاثیرگذار در چیدمان تیمی و سازمانی جناح سیاسی به رهبری داکتر عبدالله نبود.

او که سابقه عضویت در حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار را داراست، بیشتر به این سبب در ترکیب تیم انتخاباتی داکتر عبدالله قرار گرفت که توازن قومی این تیم را با پر کردن کرسی نمایندگی قومیت پشتون پر کند و به این ترتیب، ترکیب قومیتی ناهمگن این تیم را تا حدودی متعادل و متوازن نماید.

در جریان کمپاین های انتخاباتی نیز درخشش چندانی از او شاهد نبودیم.

او بیشتر به عنوان مردی در سایه و مهره ای در حاشیه، ظهور و بروز داشت و کمتر به منظور بهبود وجاهت و مقبولیت سیاسی و اجتماعی داکتر عبدالله، تلاش کرد.

البته این به معنای همسو نبودن او با آرا و گرایش های تیم انتخاباتی اصلاحات و همگرایی به رهبری آقای عبدالله نیست و بیشتر نشانگر آن است که او ذاتا عنصر سیاسی مبتکر، خلاق و فعالی نیست.

جان محمدخان بیشتر به دو دلیل، مورد توجه داکتر عبدالله و تیم او قرار گرفت: یکی نسبت قومی او و دومی، سابقه سیاسی اش در عضویت در حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار که به طور سنتی، با طیف سیاسی منسوب و معروف به ائتلاف شمال و برآمده از درون دولت به رهبری برهان الدین ربانی، رابطه مطلوب فکری و سیاسی نداشته است.

گزینش یک مهره هرچند غیر کابردی، نمادین و نه چندان معروف اما پشتون و وابسته به حزب اسلامی، تیم اصلاحات و همگرایی را حتی در نظر رقبای سیاسی و قومی پیشین آن نیز شاخص تر نشان می داد.

در هر حال، او نخستین کسی است که با انتقاد صریح از هر دو رهبر حکومت وحدت ملی، برخلاف جریان آب شنا کرده و در بن بست حساسیت برانگیز و به شدت مورد انتقاد کنونی دو تیم، راه سومی انتخاب کرده و آن، همصدا شدن به طیف منتقدان و معترضان به وضعیت کنونی است.

این امر، هم به شخص جان محمدخان امکان می دهد؛ تا از لاک سکوت و گوشه گیری و حاشیه نشینی سیاسی تا حدودی بیرون آمده و خود را در معرض دید و توجه مردم و رسانه ها قرار دهد و هم از سوی دیگر، او را از معرض و معبر جریان تند و تنش آلود انتقادهای سنگین بر رهبران حکومت وحدت ملی در زمینه تشکیل کابینه، برکنار می دارد.

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟