نقض حقوق بین‌الملل توسط آمریکا در حمله به ارتش سوریه در التنف

  • انتشار: ۱۹ جوزا ۱۳۹۶
  • سرویس: دسته بندی نشده
  • شناسه مطلب: 25563

روز سه شنبه نیروهای آمریکایی یک بار دیگر نیروهای سوری در گذرگاه التنف را مورد حمله قرار دادند. این در حالی است که در ماه می نیز آمریکا، ارتش سوریه در جاده التنف، را مورد حمله مستقیم قرار داده بود. نیروهای ائتلاف آمریکایی نیز این حملات را اینگونه توجیه می‌کنند که  نیروهای ارتش سوری وارد منطقه «عدم برخورد» در نزدیکی التنف شده‌اند، یعنی جایی که نیروهای آمریکایی مستقر هستند و ماه‌ها در این ناحیه معارضان سوری را آموزش نظامی می‌دادند.

در واقع حملات روز سه شنبه نشان داد که عکس العمل ارتش آمریکا علیه دولت سوریه نیز افزایش یافته است، دولتی که ترامپ بارها علیه آن موضع‌گیری‌های سخت داشته است. چنانچه بر اساس اعلام ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده 60 درصد مرگ و میر و تلفات ناشی از حملات هوایی آمریکا تنها در سه ماهه نخست دولت ترامپ صورت گرفته است. هر چند که ترامپ قبلا در مصاحبه با نیویورک تایمز گفته بود که مبارزه هم زمان علیه داعش و اسد حماقت است، اما با این وجود وزارت دفاع آمریکا اعلام کرده است که اقدامات آنها در گذرگاه التنف در ادامه سیاست‌های قبلی است و ماهیت جنگ را متغیر خوانده که در آن هر اتفاقی ممکن است بیافتد.

باید توجه داشت که این گذرگاه در مثلث مرزی عراق، اردن و سوریه به لحاظ راهبردی بسیار حایز اهمیت است. این گذرگاه بغداد را به دمشق وصل می کند و اگر این گذرگاه در دست نیروهای دولتی سوریه باشد یک مسیر مستقیم زمینی باز می‌کند و انتقال نیروهای و تجهیزات را برای نیروهای سوری تسهیل می نماید. از سوی دیگر دست‌یابی به این گذرگاه یک ضربه بزرگ به معارضان سوری و تقویت متحدان دولت بشار اسد خواهد بود. التنف بخشی از منطقه‌ای است که بادیه نامیده می‌شود و از جمعیت پراکنده‌ای برخوردار است و  وزیر خارجه سوریه در اوایل ماه می آن را به عنوان یک اولویت نظامی اعلام کرده بود. از طرفی شورشیان مورد حمایت آمریکا سال گذشته التنف را به دست آوردند و این بدان معنا بود که از آن به عنوان یک پایگاه برای به دست آوردن شهر بوکمال استفاده خواهند کرد، شهری که در مرز عراق و سوریه قرار دارد.

همچنین نیروهای مقاومت پیش روی‌های قابل توجهی در این منطقه داشته‌اند و شاید حملات آمریکا نشان از تلاش این کشور برای ممانعت از دست‌یابی نیروهای مقاومت به گستره بیشتری باشد چرا که نیروهای مقاومت از سه محور برای پیشرفت در مناطق مرزی عراق و سوریه  تلاش دارند. در عین حال این حملات به تقویت شبه نظامیان منجر خواهد شد و چنین اقدام آمریکا حتی حل و فصل سیاسی را هم تحت تاثیر قرار می دهد چرا که به تروریست‌ها این اطمینان خاطر را می‌دهد که قدرتی همچون آمریکا در کنار آنهاست و به آنها توانایی بیشتری برای ادامه نبرد در عراق و سوریه بدهد.

 از سوی دیگر به لحاظ حقوق بین‌الملل این حمله نیز زیر سوال است و سوریه با رد تدافعی بودن این حملات، می تواند موضوع را در شورای امنیت سازمان ملل مورد مطرح کند. آنچه که واضح است، مداخله آمریکا در سوریه از سال 2014 با عنوان مداخلات بشر دوستانه و نبرد علیه تروریسم صورت گرفته  اما در واقعیت شاهد بوده‌ایم  که این حملات بارها ناقض حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه بوده است. به عبارت بهتر اغراض سیاسی پیشبرنده مداخلات آمریکا طی چهار سال اخیر بوده است. صرفاً حضور آمریکا در سوریه غیر قانونی است چراکه هیچ اجازه ای از دولت سوریه و یا شورای امنیت سازمان ملل ندارد. نکته دیگر که باید مدنظر داشت این است که بر اساس بند چهار ماده دو منشور سازمان ملل، مداخلات بشر دوستانه زمانی مشروع خواهد بود که با مجوز سازمان ملل باشد زیرا نشان دهنده اراده بین‌المللی و برای تحقق حقوق بشر است. هرچند که خود این مسئله در دل خود یک پارادوکس بزرگ دارد؛ جنگ برای پایان دادن به جنگ.

آمریکائیها این حملات خود را با عنوان دفاع از خود توجیه می نماید و مدعی هستند که به این دلیل نیروهای سوری را هدف قرار داده اند که تهدید بوده علیه نیروهای آنها. این حملات آمریکائیها از منظر حقوق بین الملل، فاقد وجاهت قانونی و حقوقی است. به چند دلیل:

اولاً دفاع مشروع – صرف نظر از شرایط مختلف آن- منوط به عملیات نظامی و حمله توسط طرف مقابل است. در حالی که اینجا نیروهای سوری هیچگونه حمله ای را علیه نیروهای آمریکائی نداشته اند.

ثانیاً اگر آمریکائیها با طرح وجود تهدید از ناحیه نیروهای سوری، بخواهند، حملات خود را با عنوان « اقدام پیشدستانه »، توجیه نمایند، باید گفت حقوق بین الملل تا کنون موضوع « دفاع پیشدستانه» را قبول نکرده است (اگر چه برخی، مواردی را در قالب حقوق عرفی و رویه های معمول مطرح می کنند). علاوه بر این گفته می شود، با فرض مشروعیت موضوع دفاع پیش دستانه، این امر، خود منوط به مشروعیت دفاع است. نیروهای آمریکائی که با نقض قواعد بین المللی و بدون مجوز شورای امنیت، نیز بدون اجازه از دولت مستقر و قانونی این کشور ،حاکمیت سوریه را نقض و خاک این کشور را مورد تجاوز قرار داده اند، نه تنها نمی توانند دفاع از خود در برابر نیروهای سوری را (با فرض حملات نیروهای سوری) دفاع مشروع بدانند، بلکه  این نیروهای سوریه هستند که مطابق قواعد بین المللی و مطابق ماده 51 منشور ملل متحد، حق و مشروعیت دفاع از خود را دارند. نیروهای آمریکائی در سوریه، بعنوان یک نیروی متجاوز شناخته می شوند و این تجاوز آنها از نظر حقوق بین الملل، قابلیت پیگرد دارد. سازمان ها و نهادهای حقوقی بین المللی موظف هستند در چنین شرایطی از سوریه دفاع و با آمریکا برخورد نمایند. البته اینکه این سازمان ها و نهادها عملاً فاقد کارایی بوده و در چنبره قدرت های یاغی و ستمگر غربی بویژه ایالات متحده آمریکا قرار دارند، متأسفانه ، مسئله دیگری است.

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟