منابعی که به سرقت می رود و افغانستان همچنان فقیر باقی می ماند

درگیری‌ های بین المللی در افغانستان که در سال 2001 و پس از حملات 11 سپتامبر در آمریکا شروع شد، شامل سه مرحله بود که در ادامه به آنها می پردازیم.

مرحله اول سرنگونی طالبان که تنها دو ماه به طول انجامید. مرحله دوم از سال 2002 تا 2008 بود که با راهبرد ایالات متحده برای به ظاهر شکست دادن شبه نظامیان طالبان و بازسازی نهادهای اصلی دولت افغانستان مشخص شد. مرحله سوم، چرخشی بود به سمت یک دکترین ضد شورش کلاسیک که در سال 2008 آغاز شد و با تصمیم باراک اوباما در سال 2009 مبنی بر تمدید موقت حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان همراه شد.

تقریباً تمامی اهداف رویکرد جدید محقق نشد و به شکست انجامید. آمار حملات شورشیان و مجروحین غیر نظامی هم چنان به شکل نگران کننده‌ای زیاد بود، در حالی که بسیاری از واحدهای ارتش و پولیس افغانستان که وظایف امنیتی بر دوش آنان بود، آمادگی لازم برای توقف شبه نظامیان و شورشیان را نداشتند. در زمانی که ایالات متحده آمریکا و ناتو مأموریت مبارزاتی خود را به صورت رسمی در دسامبر سال 2014 پایان دادند، آمریکا به طور قابل توجهی تعداد نیروهای نظامی‌اش را کاهش داد؛ ولی به نظر می‌رسید که آمریکا به دنبال ساماندهی حضور با شکلی دیگر در افغانستان باشد. مرحله‌ای جدید؛ یعنی مرحله‌ی اورانیوم.

افغانستان دارای منابع وسیعی از فلزات، نقره، طلا، مس، کبالت، اورانیوم، لیتیم، سوخت، گاز، زمرد، یاقوت، لاجورد و سایر مواد معدنی گران بها و نادر است. زمین شناسان ارزش منابع معدنی افغانستان را تا 3 هزار میلیارد دالر تخمین زده‌اند. در این بین اورانیوم یک عنصر بسیار مهم در تولید برق در نیروگاه‌ های هسته‌ای است. هم چنین ماده‌ای کاربردی و اصلی است برای ایجاد سایر عناصری که دارای عدد اتمی بیشتری نسبت به اورانیوم می‌باشند. اما کاربرد اصلی این عنصر همان چیزی است که باعث شده آمریکایی‌ها به دنبال این عنصر ارزشمند باشند، یعنی کاربرد نظامی برای تأمین انرژی زیر دریایی‌های اتمی و هم چنین سلاح‌های اتمی.

ایالات متحده آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم در افغانستان، اورانیوم ایالت هلمند را به سرقت می‌برد. هلمند یکی از ولایت‌های جنوبی کشور است که از زمان آغاز حضور نیروهای خارجی در افغانستان و پس از سقوط طالبان، صحنه جنگ و درگیری بوده است. از غارت منابع معدنی توسط آمریکایی‌ها به ویژه در جنوب هلمند چند سال می‌گذرد.

در دسترس بودن منابع اورانیوم در منطقه خانشین و وجود مجهزترین و بهترین پایگاه نظامی آمریکا در هلمند، ارسال چندین هواپیمای ترابری بزرگ پر از اورانیوم از افغانستان را تسهیل کرده است.

پس از حضور 16 ساله در افغانستان، فرایند مبارزه با تروریسم به استثمار یک کشور توسط ایالات متحده آمریکا تبدیل شده است و آن چه در این بین توسط ایالات متحده ایجاد می‌شود چیزی جز مرگ، فقر، وابستگی، خود باختگی و رشد تروریسم برای افغانستانی‌ها نیست.