مصر؛ مصادره ناکام یک انقلاب ناتمام

رئیس پولیس مصر تایید کرده که دو پسر حسنی مبارک؛ دیکتاتور سابق مصر از زندان آزاد شده‌اند.

علا و جمال مبارک بامداد روز دوشنبه، یک روز بعد از سالگرد قیام مردمی مصر علیه حکومت مبارک، آزاد شدند.

هفته گذشته دادگاهی در مصر رای به آزادی آنها تا زمان محاکمه مجدد شان در ارتباط با اتهامات مربوط به فساد مالی را داد.

دادگاه گفت که دو پسر مبارک حداکثر زمان مجاز تا پیش از برگزاری دادگاه مجدد را در زندان سپری کرده‌اند.

جمال و علا مبارک پیش از این در دادگاهی به چهار سال زندان محکوم شده بودند.

پدر آنها حسنی مبارک که از اتهامات مربوط به مشارکت در قتل معترضان تبرئه شد، همچنان برای گذراندن دوره محکومیتش در ارتباط با فساد مالی و اختلاس در زندان خواهد ماند.

همزمان گزارش ها از سراسر مصر حاکی از کشته شدن دست کم ۱۸ نفر از جمله چند زن و زخمی شدن ده ها نفر در سالگرد انقلاب است.

به این ترتیب، نظام سرکوبگر مسلط بر مصر امروز همچنان وفاداری خود را به بقایای رژیم فاسد سابق نشان می دهد و در برابر فرزندان انقلاب با گلوله جنگی و زبان آتش سخن می گوید.

آزادی پسران مبارک در سالگرد انقلاب مصر و همزمان شلیک به ده ها تظاهرکننده نشان داد که خیابان های قاهره هنوز هم به هر بهانه ای با خون ده ها جوان مرد و زن انقلابی رنگین می شود و گلوله های رژیم کودتا حنجره هایی که فریاد حق و آزادی و عدالت سر می دهند را بی محابا نشانه می روند.

جنگ نابرابر و ناعادلانه ای است و شگفت اینکه وزارت داخله مصر بارها طرفداران مرسی را متهم به راه اندازی خشونت و دامن زدن به خون ریزی کرده است، این در حالی است که گزارش رسانه های مستقل حاکی از آن است که تمامی قربانیان خشونت ها، از هواداران اخوان المسلمین و مردم مصر هستند؛ این یعنی آنکه هواداران اخوان دست به خشونت می زنند؛ تا کشته شوند!

سرکوب خونین تظاهرات اخیر تنها متوقف به جنبش اخوان المسلمین هم نماند؛ بلکه در برابر هواداران جنبش های غیر اسلامی و سکولار که اساسا در برابر حکومت اقتدارگرای محمد مرسی تشکیل شده بود نیز قرار گرفت.

ناظران می گویند که ارتش مصر وارد بازی خطرناک و بدآتیه ای شده است؛ بازی ای که مشخص نیست کی پایان خواهد یافت و کی برنده آن خواهد بود.

این انقلاب با جاری شدن حمام خون در خیابان های قاهره و دیگر شهرهای مهم مصر، عملا به سرقت رفته و مصادره شده است.

اما این سرقت و مصادره، ناکام بوده است و ناکامی آن را خون کسانی شهادت می دهد که هنوز حاضر اند برای بقای انقلاب در برابر گلوله های مرگبار جوخه های مرگ نظامیان حاکم، فریاد انقلاب سر دهند و وفاداری خود را به خون کسانی که پیش از این در این مسیر خونبار جان سپرده اند نشان دهند.

انقلاب مصادره شده؛ اما انقلابی ها هنوز زنده اند. این انقلاب هنوز تمام نشده است.

صدها هزار مصری که چهار سال پیش از امروز میدان التحریر قاهره را به نماد انقلاب های عربی تبدیل کردند، بدون شک برای این انقلاب نکرده بودند که با ساقط کردن حسنی مبارک یک نظامی دیکتاتور دیگر را بر سر کار بیاورند.

شاید حکومت اقتدارگرا و انحصارطلب مرسی، مطلوب مردم انقلابی مصر نبود؛ اما سیسی نیز هرگز انتخاب مصری ها نیست. سیسی مهره عربستان سعودی و سلف مبارک است.

بنابراین، انقلاب هنوز ادامه دارد؛ تا زمانی که مصر شاهد شکل گیری حکومتی از مردم  و برای مردم و خیابان های قاهره همچنان نماد آزادی بیان، تجمعات و تظاهرات بدون خون ریزی، سرکوب و اعدام های دسته جمعی رژيم باشد.