مالک صلح کیست؟!

قدِ سوادم، برای فهمِ بعضی از اصطلاح‌ها و عبارت‌ها، خیلی کوتاه‌است و کشش لازم و توان پرش را هم ندارد. مثلا هرگز معنای « صلح به‌مالکیت افغا‌ن‌ها» و همین‌طور «تکت انتخاباتی» را نفهمیدم.

متوجه نشدم که این «صلح» فعلا در کجا نگه‌داری می‌شود و مالکیت آن به‌دست چه کسانی است؟ آیا مالکیت آن به‌گونه مشاع است یا مفروز؟ حال که افغان‌ها می‌خواهند مالکیت صلح را به‌چنگ آورند؛ به کدام طریق بدست می‌‌آورند؟ آیا منظور از مالکیت صلح، مالکیت عین است یا انتفاع؟ در عوض مالکیت آن، چه می‌پردازند؟ وقتی مالکیت صلح را بدست آوردند، چکونه می‌خواهند در آن تصرف کنند؟ آیا صلح را به صورت سهام تقسیم می‌‌کنند، یا به‌صورت مشاع در آن تصرف می‌کنند، یا این‌که افراز می‌کنند؟ آیا در مورد مالکیت آن دعوای مجدد به‌وجود نمی‌آید؟

تکت انتخاباتی را هم نفمیدم. کشف نتوانستم که تکت انتخاباتی از کجا خریده می‌شود؟ مکانیسم فروش آن چگونه است؟ متصدی فروش آن کدام مرجع است؟ مبلغ آن چقدر است؟ عواید حاصل از فروش تکت‌های انتخاباتی نصیب کدام نهاد می‌شود؟ معمولا، تکت‌ها، در ذات خود بی‌نام و قابل انتقال است، پس چرا تکت‌های انتخاباتی از قاعده اولیه تکت، پیروی نمی‌کند و نمی‌شود آن را به‌دیگری انتقال داد؟

بدون شک در میان علوم تعامل و مراوده و جود دارد. درادبیات نیز انواع صنایع ادبی، مانند کنایه، استعاره، تشبه، تمثیل، تلمیح، ایهام، مراعات النظیر، تنسیق الصفات داریم، ولی باور کنید هر علم ادبیات و اصطلاحات مخصوص به‎ خود را دارد. به‌کار بردن عبارت‌های قُلمبه سُلمبه و ثقیل و جوشکاری قلندروارِ اصطلاحات علوم مختلف بدون تناسب و سنخیت، نه تنها نشانه علم و دانایی نیست که نشانه بی‌سوادی، ابتذال و جهالت است. این جهالت هم از نوع ضخیم و چند لایه است.

نویسنده: سید جواد سجادی