شرارت‌پیشگان

یادداشتم را با این عبارات منطقی شروع می‌کنم که طالبان پشتون هستند اما هر پشتون‌، طالب نیست. و یا این که همه پشتون‌ها تروریست نیستند اما تروریست‌ها پشتون هستند. و همچنین همه پشتون‌ها شرارت‌پیشه نیستند اما شرارت‌پیشگان پشتون هستند.

با کمی دقت در جملات بالا مشخص می‌شود که دست همه عزیزان پشتون به خون بی‌گناه‌هان آلوده نیست اما دست‌های آلوده به خون بی‌گناه‌هان از بین پشتون‌ها هستند. در حقیقت، قوم شریف پشتون خود قربانی شرارت‌پیشگان خود است. این عبارات را نوشتم تا دامان همه پشتون‌ها را از شرارت‌پیشگی مبرا بدانم.

متأسفانه آماری را که عرض می‌کنم، نه تنها برای هر شهروند افغانستان مایه رنج است بلکه برای عزیزان پشتون نیز مایه درد است. در 2 ماه گذشته، 86 حمله انتحاری در افغانستان انجام شده که بخشی از این حملات، فردی و چند مورد هم گروهی بوده است. البته من مدعی نیستم که همه حملات انتحاری را جمع آوری کرده‌ام زیرا سایر منابع، بیشتر از این رقم را گزارش داده‌اند. نکته‌ای که در این میان حایز اهمیت است، افسوس و صد افسوس که همه این حملات توسط عوامل پشتون انجام شده است. عزیزانی که با سبک نگارش بنده آشنایی دارند، می‌دانند که هوایی حرف نمی‌زنم. بخش عمده این اطلاعات، از خود منابع طالبان گرفته شده است. اطلاعات کامل 86 عامل انتحاری را در اختیار دارم که بخش بیشتر آن با تأیید منابع طالبان همراه است. مثلاً عامل انتحاری امروز در شهر کابل، شخصی به اسم «صلاح الدین» از قومیت نورزی از شاخه دُرانی از منطقه «اسپین بولدک» قندهار بود. همچنین هر پنج مهاجم حمله شنبه‌شب به هتل کنتیننتال، پشتون بودند. وقتی به قومیت سایر عاملان انتحاری در 2 ماه گذشته نگاه می‌کنیم، با تأسف فراوان که همه پشتون هستند.

سخن پایانی این که اکنون زمان آن نیست تا عزیزان پشتون را به خاطر این که انتحارکنندگان، پشتون هستند، مورد ملامت قرار داد زیرا همان‌طور که ذکر شد، پشتون‌ها خود در آتشی که هم‌تباران شان افروخته‌اند، می‌سوزند. منتها باید واقعیت‌ها را گفت و از حقیقت نباید هراس و ترس داشت. آماری را که من ارائه کردم، موضوع محرمانه و امنیتی نیست، این را همه می‌دانند که کانون‌های شرارت در چه مناطقی از افغانستان واقع شده است!

محمد مرادی