سکوت مرگبار حکومت در برابر داعش!

از یک سال پیش در باره حضور داعش در شمال افغانستان حرف‌وحدیث‌های بسیاری گفته می‌شد. برخی از آن‌ها شایعاتی بود که مردم از رعب و وحشت داعش درست می‌کردند و برخی نیز نمایی از یک واقعیت را به نمایش می‌گذاشت؛ واقعیتی که آغاز شده بود و می‌توانست یک هشدار باشد؛ هشدار به مقامات امنیتی و سران کشور و مقامات محلی در شمال.

در این اواخر سخن از حضور روزافزون داعش در شمال به خصوص ولایت جوزجان زده می‌شود. مدتی پیش والی جوزجان به حکومت مرکزی هشدار داد که اگر با داعش در جوزجان برخورد جدی نشود و این گروه آزادانه به فعالیت خود ادامه دهد، خطر سقوط جوزجان جدی است. و باز رسانه‌ها نوشتند و گفتند که داعش در جوزجان تعداد زیادی کودک و نوجوان را از روستاهای این ولایت جمع کرده و در مراکز خود برای آن‌ها عملیات انتحاری آموزش می‌دهد. ظاهرا این فریادها و هشدارها به گوش سران حکومت وحدت ملی که از دموکراسی کر و کور نمایندگی می‌کنند، نرفت؛ چنان‌که این فریادها را نیروهای امنیتی نیز نادیده گرفتند و به رغم اصرار مقامات رسمی جوزجان، حتی به انکار و تکذیب آن پرداختند.

سخنگوی قول اردوی 209 شاهین در شمال تا کنون چند بار وجود و حضور داعش در شمال و جوزجان را انکار کرده و گفته است که ما در چندین عملیات، داعش را نابود کردیم و حالا یک نفر داعشی هم در شمال کشور حضور ندارد!

به تازگی ولسوال ولسوالی درزاب جوزجان که داعشیان در آن‌جا تجمع و تمرکز دارند به سخن آمده و از واقعیت‌هایی بسیار تکان دهنده و جان‌خراش پرده برداشته است. بازمحمد داور؛ ولسوال درزاب گفته در این ولسوالی نیروهای وابسته به داعش در روستای بی‌بی‌ مریم قرارگاه دارند و اکثر آن‌ها ازبکستانی، فرانسوی، ترکمنستانی، تاجیکستانی، پاکستانی، الجزایری و چچنی هستند.

به گفته او حدود ۳۰۰ جنگجوی خارجی در ولسوالی درزاب حضور دارند. بیشتر آنان ازبکستانی و با جمع آوری عشر و زکات از مردم محل بر آنان حکومت می‌کنند. این نیروها در حال جستجوی معادن به خصوص معادن اورانیوم نیز هستند. آقای داور گفت: در حال حاضر 150 کودک و نوجوان در اختیار داعش است که حملات انتحاری آموزش می‌بینند؛ در عین حال داعشیان، از ملاامامان مساجد خواسته‌اند که هر مسجد باید 20 کودک را در اختیار آن‌ها بگذارند.

این اظهارات تکان دهنده ولسوال درزاب جوزجان از دید کارشناسان و صاحب نظران، خبر از وقوع توطئه‌ای هولناک می دهد و این پرسش کلیدی مطرح می‌شود که داعش چگونه راهش را از شمال سوریه به شمال افغانستان باز کرد. اکنون حضور داعش در افغانستان به صورت یک معمای پیچیده درآمده است. معمایی که حل آن با تحلیل‌های سیاسی و دیدگاه‌های کارشناسی قابل حل نیست. این معما را وقتی بیش‌تر درک می‌کنیم که به این گفته ولسوال درزاب توجه کنیم: همه راه‌های زمینی به این ولسوالی مسدود است؛ اما نیروهای خارجی داعش به طور معجزه آسایی به این ولسوالی، نفوذ کرده و حضور یافته اند. او می‌گوید: با وجود بسته بودن راه‌های زمینی درزاب، داعش از مهمات جنگی فراوانی برخوردار است.

پس این سلاح‌ها و مهمات کافی، در کنار نیروهای خارجی این گروه تروریستی، چگونه راه‌شان را به این ولسوالی دورافتاده باز کرده اند؟ خوب است بدانیم که فضای هوایی و مرزهای هوایی کشور در تسلط نیروهای خارجی ناتو و ایالات متحده امریکا می‌باشد.

دو موضوع مهم در این رابطه مطرح است: اول؛ باید معلوم شود که 300 نیروی خارجی داعشی کی، چگونه و از کجا و با حمایت کدام کشورها و افراد از سوریه و عراق خود را به شمال افغانستان رسانده‌اند؟ دوم؛ حکومت مرکزی و نیروهای امنیتی تا کی و چرا دست روی دست گذاشته وجود داعش را در شمال انکار و چون کبک سر خود را زیر برف می‌کنند؟!

شکست داعش در عراق و سوریه، روند کوچ داعش به شمال افغانستان را به یک موضوع مهم و حیاتی برای این گروه تبدیل کرده است. قدرت‌های بزرگ غربی و متحدان عرب آن‌ها که داعش را ایجاد کرده و در منطقه فعال کرده بودند، اکنون افغانستان و شمال آن را برای جابه‌جایی نیروهای شکست‌خورده داعش مناسب می‌بینند؛ تا شمال را به تخته‌خیز داعش برای رسیدن به آسیای مرکزی تبدیل کنند.

اکنون دولت افغانستان و نیروهای امنیتی خصوصا قول اردوی شمال باید به مردم پاسخ دهند که چرا دست زیر الاشه مانده تماشا می‌کنند؟ چرا پیش از آن‌که داعشیان، از شمال کشور، رقه یا موصل دیگری بسازند کاری نمی‌کنند؟ سکوت آن‌ها از روی ضعف است یا مسأله دیگری در میان است؟

سید اسحاق شجاعی