سوری ساختن بحران افغانستان!

هم زمان با تشدید تلاش های خلیل زاد برای وارد ساختن طالبان به ساختار قدرت سیاسی کشور با نفی تمام ارزش های دموکراسی و بر محوریت عربستان سعودی و پاکستان، سوق دادن حملات طالبان بر مناطق هزاره نشین از یکسوی و تلاش برای بزرگ نمایی و طرح موضوع “فاطمیون” از طرف حلقه های خاص وابسته به خارجی ها از جانب دیگر؛ چنین گمانه را تقویت می کند برای کمرنگ ساختن جنایات طالبان و موجه ساختن آنان، و نیز بها و امتیاز دادن به عربستان و پاکستان، موضوع “فاطمیون” را برای به انزوا بردن و توجیه کشتار مردم هزاره فراهم سازند، گویا که سیاست عبدالرحمن خانی بگونه ای دیگر درحال اجرا شدن است. حال آن که هزاران افغان از دیگر اقوام این کشور و از آدرس های دیگر به نفع عربستان سعودی در جنگ یمن و در جبهه داعش در سوریه کشانیده شدند، اما هیچ تحلیل گر و محقق و پژوهشگر و مرکز مطالعاتی و نهادسیاسی، حتا اشاره به آن ندارد و بدور از انصاف نسبت به آن چشم خود را بسته اند.
بنابراین طرح یک طرفه و جانبدارانه قضایای کشور آنگونه که اکنون از سوی برخی عناصر و نهادها آغاز گردیده است، با توجه به شدت یافتن قطب بندی های منطقه ای، خواسته و ناخواسته افغانستان را بسوی سوری ساختن بحران کشور سوق می دهند؛ چنین سیاستی علاوه بر بی انصافی، روشی غیرواقع بینانه می باشد و به نفع هیچ طرفی نخواهد بود. بنابراین سیاستمداران و تحلیلگران کشور باید از طرح جانبدارانه و تبعیض آمیز قضایا خود داری نموده و به این نکته ظریف و خطرناک هوشیار باشند.
(این متن بدان خاطر نگاشته شده است که از هنگام شدت یافتن حملات طالبان بر مناطق هزاره نشین از زبان چهره های رسمی و غیررسمی سیاسی و اغلب در ارتباط با حلقه های خارجی ، مردم هزاره به اتهام گرفته شده اند.)

شکور اخلاقی