رسانه هندی: تلاش پاکستان برای جلوگیری از اتحاد اقتصادی افغانستان، ایران و هند در بندر چابهار

  • انتشار: ۱۰ حمل ۱۳۹۶
  • سرویس: اجتماعیاقتصاد
  • شناسه مطلب: 20288

یک رسانه هندی نوشت که پاکستان در تلاش است، تا از تشکیل محور اتحاد کشورهای افغانستان، ایران و هند در بندر چابهار ایران جلوگیری کند.

رسانه هندی مدعی شد که پاکستان برای جلوگیری از تشکیل محور اتحاد کشورهای ایران، هند و افغانستان از طریق بندر چابهار تلاش می‌کند.

به گزارش دیلی او، دولت و مقامات پاکستانی تلاش می‌کنند تا محور اتحاد کشورهای ایران، هند و افغانستان از طریق بندر چابهار تشکیل نشود.

بندر چابهار در جنوب شرقی ایران و در دریای عمان قرار دارد و قرار است بزودی محلی برای تزانزیت کالاهای صادراتی افغانستان به کشورهای مختلف جهان و واردات به افغانستان تبدیل شود.

از سوی دیگر، بسته شدن مرزهای مشترک افغانستان-پاکستان تا به حال نه تنها منجر به کاهش 1.5 میلیارد دالری در معاملات افغاستان شده است، بلکه به ایجاد بحران انسانی به دلیل کمبود غذا، کالا و مصالح ساخت و ساز نیز کمک کرده است که این مسائل حاکی از وابستگی افغانستان به پاکستان دارد.

بندر چابهار برای افغانستان نسبت به بندر کراچی یا بندر عباس نزدیکتر است و به عقیده اتاق تجارت افغانستان، مسیر کوتاه می‌تواند به کاهش هزار دالری به ازای هر کانتینر منجر شود.

پیش از این نیز اشرف غنی رئیس جمهور گفته بود که به لطف بندر چابهار، افغانستان دیگر وابسته به یک کشور خاص نیست، این بندر باعث می شود تا کالاهای تجارتی به افغانستان با قیمت ارزان تر وارد شود.

در حال حاضر صادرات افغانستان حدود 500 میلیون دالر است که با زیرساخت‌های کافی در بندر چابهار این مقدار می‌تواند سه برابر شود.

بندر چابهار می‌تواند به مهمترین قطب سیاسی و اقتصادی در منطقه تبدیل شود و حتی قابلیت تغییر معادلات ژئوپلتیکی را نیز دارد.

این بندر نسبت به راههای کنونی از طریق پاکستان، دسترسی به مسیرهای امن‌تر،  کوتاهتر و به صرفه‌تر به آبهای تجارت بین المللی را ممکن خواهد کرد.

آمارها نیز نشان می‌دهند که مقصد 80 درصد ازکالاهای تجاری که از کراچی می‌گذرد؛ افغانستان است.

رسانه هندی همچنین اظهارداشت که پاکستان به عنوان یک واسطه قوی و مسلح، افغانستان را مجبور به وابستگی برای گزینه‌های ترانزیتی خود در تجارت خارجی کرده است.

بنابراین احتمال سنگ اندازی پاکستان برای ایجاد بندر چابهار خیلی دور از ذهن به نظر نمی‌رسد.

قبل از این نیز نایب رئیس اتاق مشترک بازرگانی افغانستان-پاکستان اظهار کرده بود که افغانستان در همه موارد به پاکستان وابسته است.

نظرات(۲ دیدگاه)

  1. مهرداد احمدی ورامینی
    (۱۱ دلو ۱۳۹۶)

    بسمه تعالی
    عنوان مطلب :
    آیا امکان دارد ایران و افغانستان جزو 10 کشور اول جهان قرار گیرد ؟
    نگارنده :
    مهرداد احمدی ورامینی

    چندی پیش به کتابی برخوردم که در آن نویسنده مدعی بود که اکنون و در این
    برهه از تاریخ که ما هستیم تاریخ به آغاز خود بازگشته است و کشورهای چین
    و هند و ایران که پایه گزاران تمدن بشری هستند مجددا قدرتمند شده اند .

    نمی دانم شما تا چه حد با نظرات این نویسنده موافق هستید اما بنده معتقدم
    نه تنها این نظردرست است بلکه اگر درست هم نبود جا داشت همه ما سعی کنیم
    که درست از آب درآید .

    امروزه چین یکی از پنج کشور برتر جهان است و جایگاه تاریخی خود ، و حتی
    بیش از جایگاه تاریخی خود ، را کسب کرده است .

    هند نیز از همه لحاظ جزو ده کشور بزرگ جهان محسوب می شود وجایگاهش در
    جهان روز به روز در حال بهبود است .

    ایران نیز جزو بیست کشور اول جهان از همه لحاظ می باشد .( ایران از نظر وسعت ، جمعیت و اقتصاد رتبه 17 دارد و نیروهای نظامیش نیز حدودا همین رتبه را در جهان دارد ) البته شاید جایگاه
    ایران و اینکه اولین تمدن محوری و بزرگ تاریخ ، یعنی تمدن ایران هخامنشی
    ، از آن ِ آن می باشد و سومین تمدن بزرگ و محوری تاریخ ، یعنی تمدن اسلام
    و ایران ، زاده سعی و تلاش ایرانیان می باشد حقش این نباشد که جزو بیست
    کشور اول جهان باشد بلکه بهتر است حداقل جزو ده کشور اول جهان از همه
    لحاظ باشد .

    برای اینکه ایران جزو ده کشور اول جهان باشد نیازمند به امکانات مادی و
    معنوی بسیار بیشتری است .

    اگر سه کشور افغانستان و تاجیکستان و جمهوری آذربایجان با ایران که در
    واقع مادر آنهاست متحد شوند ایران می تواند جایگاهی که همان قرار گرفتن
    در جمع ده کشور اول جهان است بیابد . ( ایران اگر با افغانستان و تاجیکستان و آذربایجان یکی شود از نظر وسعت دهمین و از نظر جمعیت یازدهمین کشور بزرگ جهان خواهد شد)البته این تنها به نفع ایران نیست
    بلکه افغانستان و تاجیکستان و جمهوری آذربایجان هم که به آبهای آزاد راه
    ندارند و در واقع در بن بست قرار گرفته اند و با اتحاد با ایران می
    توانند از این حالت بن بستی بدرآیند

    این اتحاد در این برهه از تاریخ که در واقع پایان تاریخ است به نفع هر
    چهار کشور می باشد و موجب ارتقای جایگاه آنان در جهان می شود . البته
    ممکن است در هر چهار کشور مخالفانی با این طرح وجود داشته باشند اما اگر
    همه آنها با دور اندیشی و به دور از تعصب قومی فکر کنند تصدیق می کنند
    این کار به نفع همگان است . به قول گاندی برای رسیدن به جایی که تاکنون
    نرسیدیم باید از راهی رفت که تا کنون نرفتیم و این راه ، راه اتحاد و
    توافق بر سر مشترکات و دوری از عوامل تفرقه است .

    ضمنا در پایان نظر شما را به نکته ای جلب می کنیم و آن این است که یک
    کشور نمی تواند به تنهایی تمدن ساز شود بلکه مجموع چند کشور باید با
    همیاری یکدیگر تمدن ساز شوند چون تمدن سازی احتیاج به خوداتکایی فرهنگی
    دارد ( خود اتکایی فرهنگی برای نیروی بنیادین آدمی که همان اراده برقراری ارتباط معطوف به تشخص و به عبارت ساده اراده متفاوت بودن در عین ارتباط داشتن با دیگری است ) ضروری است و خود اتکایی فرهنگی هم زمانی رخ می دهد که تنوع فرهنگی موجود باشد
    البته تنوع فرهنگی باید مدیریت شود آنهم مدیریتی توام با مدارا .

    بنابراین ایران هم برای تمدن ساز شدن باید به تنوع فرهنگی و خوداتکایی
    فرهنگی برسد و برای این امر نیز بهتر است با سه کشور افغانستان و
    تاجیکستان و آذربایجان یکی شود . اما آیا این کشورها هم تمایل دارند با
    ایران یکی شوند چیزی است که خود باید به آن پاسخگو باشند.

نظر شما چیست؟