داعیه و موجودیت ائتلاف ضد تروریسم زیر پرسش!

  • انتشار: ۳۰ جوزا ۱۳۹۶
  • سرویس: اجتماعی
  • شناسه مطلب: 24619

در سال 2001 هنگام تهاجم هزاران سرباز غربی در افغانستان و سقوط دادن حاکمیت ننگین و وابسته طالبان بنام ائتلاف ضدتروریسم برای مبارزه با تروریسم و به محاکمه کشاندن رهبران آنان که توسط رئیس جمهور وقت امریکا بیان شد، این خوش بینی را شکل داد که شاید ریشه های تروریسم درمنطقه خشکانیده شده و گروه های مربوط به آن نابود شوند.

اما با گذشت بیش از پانزده سال، تروریسم و ناامنی نه تنها درافغانستان سرکوب نشد و گروه های تروریزم از بین نرفت، بل دامنه آن گسترش یافت و نوع آن نیز پیچیده تر گشت. در این راستا به غیراز افغانستان، سوریه و عراق هدف تهاجم سنگین و اعمال جنایتکارانه تروریست ها قرار گرفت.

اما جبهه مبارزه با تروریسم به رهبری امریکا در طی این مدت فقط سعی نمود که افکارعمومی مردم خود و قربانیان تروریسم در خاورمیانه و افغانستان را فریب دهد. آنان درطی این مدت به جزبرخی تحرکات نمایشی و گمراه کننده مانند استفاده از بمب مادر، در ولایت ننگرهار که مشکوک به نظر می رسد، هیچ قاطعیتی در سرکوب گروه های تروریستی بکار نبستند؛ بل متاسفانه سپری شدن زمان نشان که امریکا و انگلیس به کمک رژیم های عربی منطقه در تقویت و حمایت و برنامه ریزی شده گروه های تروریستی ازجمله داعش، براساس افشاگری های مقامات ورسانه های خودشان، نقش مهم و تعیین کننده داشته اند.

ورود جدی روسیه در مبارزه با گروه داعش و حملات مستقیم آن برپایگاه های داعش و در حمایت از حکومت بشاراسد و نیز حملات موشکی اخیر ایران به مراکز داعش در سوریه ( در واکنش فوری به عملیات اخیر داعش در تهران) نشان داد که اگر غربی ها و حکومت مورد حمایت آنان در کابل، واقعا عزم جدی و برنامه اساسی در مبارزه با تروریسم می داشتند ، با توجه به این که فضا و زمینه و امکانات و همراهی افکارعمومی را با خود داشتند، بایستی تاکنون به نتایج  قابل توجه و قابل اعتماد دست می یافت.

به هر روی با تاسف اینک با گذشت هرروز و هر رویدادی این بدگمانی تقویت می یابد که درمبارزه با گروه های تروریستی هیچ اراده جدی وجود ندارد. بل غربی ها، بربنیاد استراتژی تامین منافع فرامرزی شان، تلاش دارند با ایجاد فضای تقابل و کشمکش میان رژیم های عربی از یک سوی (عربستان و قطر)، و حمایت نظامی و مالی از گروه های تروریستی توسط عناصر وابسته در منطقه و به ویژه در افغانستان از جانب دیگر، خاورمیانه و منطقه و افغانستان را بسوی بحران و فرو رفتن در باتلاق خشونت سوق می دهند. در این میان طبیعی است که تمامی داعیه های انسانگرایانه و شعارهای سیاسی آنان چون مبارزه با تروریزم  ترفند سیاسی  قلمداد گردد.

شکور اخلاقی

نظرات(۱ دیدگاه)

نظر شما چیست؟