خشونت؛ روی دیگر بد اخلاقی و بی فرهنگی!

این روزها جملاتی از محقق داماد اندیشمند ایرانی در شبکه‌های اجتماعی دست بدست می‌شود که وی از بداخلاقی و دینداری خشونت گرا و منهای اخلاق در جامعه ایرانی به عنوان یک عالم دین عذر خواهی کرده است!

متاسفانه حقیقت و واقعیت جوامع اسلامی هم همین است؛ وقتی فرهنگ و اخلاق نبود با نام و یاد مقدس‌ترین کلمات و واژه‌ها بدترین و فجیع‌ترین رویدادها خلق می‌شود؛ انسان‌های این جوامع همواره آله و ابزار سو استفاده سودجویان داخلی و خارجی قرار می‌گیرند.

به عنوان مثال در جنگ عفرین سوریه این روزها؛ کردهای سوری ابزار امریکایی‌ها قرار گرفته اند و عرب‌های این کشور هم پیش مرگه‌های ترکیه!

افغانستان که در این عرصه اگر پیشتاز نباشد کمتر از سایر جوامع باصطلاح اسلامی نیست!

این مساله در میان باصطلاح اهالی فرهنگ هم سر رشته‌ای به درازای تاریخ خشونت پرور این سرزمین دارد؛ مثلا نقدهای این دسته از افراد آنچنان آتشین است که جز بوی متعفن باروت چیزی دیگری از آن استشمام نمی‌شود.

استفاده از واژه‌های همچون پفیوز بلا استثنا به یک کتله عظیم جامعه بخشی از این ادبیات خشونت پرور است که تنها می‌توان آن را در لایه‌های بداخلاقی و بی فرهنگی جامعه پیدا نمود و بس !

آه که چه درد جان سوزیست بد اخلاقی و بی فرهنگی!

علی بنیادی