حقوقِ بی‌بشر و امنیتِ چماقی!

شورای امنیت سازمان ملل، صدمه دیدنِ بخشی از ساختمان سفارت آل‌سعود را نقض صریح و فاحش حقوق آجر و سیمان و سنگ و شِن و دیگر موجودات بی‌جان نامید و آن عملِ ضد سیمانی و آجرستیزانه! را به شدّت محکوم کرد و از اینکه هیچ جانداری در آن حادثه صدمه ندیده است، قویاً ابراز تأسف نمود!؛ اما گردن زدن 47 انسانِ دربند و بی‌دفاع را توسط قبیله‌ی وحشی آل‌سعود، نقض خفیف یا ضعیف حقوق بشر هم به شمار نیاورد و آن رویداد مرسوم و بی‌اهمیت را حتی شایسته‌ی ذکر و اشاره هم ندانست!

هم‌چنین آن نهاد بین المللیِ متولی صلح و امنیت جهانی، شکسته شدن شیشه‌های سفارت آل‌سعود را مخلِ صلح و امنیتِ بین المللی تشخیص داد؛ اما تجاوز و اشغالِ کشور مستقل یمن، ده ماه بمباران و محاصرۀ یک ملتِ فقیر، کشتار بیش از شش هزار انسانِ غیرنظامی و تخریب زیرساخت‌ها و ویرانی شهرها و آبادی‌های آن کشورِ عضو سازمان ملل را هرگز مضرّ به حال صلح و امنیت جهانی ندانست!

شورای مذکور، لشکرکشی و سرکوب مردم بحرین توسط آل‌سعود و نیز تسلیح و تجهیز تروریست‌ها در عراق و سوریه را از «مسائل داخلی» عربستان خواند که هیچ ارتباطی با وظایف ذاتی این شورا [حراست از صلح و امنیت جهانی] ندارد!

شورای امنیت در پایان بیانیه‌ی خود گفته است: تا زمانی که آل‌سعود، قیمت نفت را دچار اُفت و آفت کند، خریدهای تسلیحاتی‌اش نجومی و سرسام‌آور باشد، هرنوع حرکت اصلاحی را در جهان اسلام سرکوب نماید، از برگزاری هر نوع انتخابات و اعطای آزادی‌های مدنی امتناع ورزد، در تولید و تجهیز القاعده و داعش و دیگر اشکال ترور و خشونت و ایجاد ناامنی و بی‌ثباتی، فعّال و مؤثر باشد و در بدنام ساختن اسلام و مسلمانان با ما تشریک مساعی نماید؛ هیچ‌یک از اعمال آل‌سعود، مخل صلح و امنیت جهانی به شمار نمی‌رود!

مسیح ارزگانی