کوتوله‌های سیاسی

در تعریف کوتوله‌های سیاسی می‌توان آنان را افرادی سرخورده و رویاپرداز برشمرد که به جهت نیل به اهداف شخصی، سوار بر امواج خروشان اجتماعی شده و در نهایت جامعه و منافع عمومی را در مسلخ خواسته‌ها و امیال فردی و هوس بازی‌های قدرت طلبانه خویش قربانی می‌کنند.

آشکارترین مشخصات این افراد بیان شعارهای عامه پسند و غیرقابل تحقق است. اینان با آشفته نمودن افکار عمومی خود را عقل کل معرفی نموده و با تمام قدرت به تخریب رقیب و مخالفان می‌پردازند و در این راه از استفاده هیچ‌گونه ابزاری دریغ نمی‌نمایند، زیرا این گروه از لحاظ شخصیت اجتماعی و اخلاقی به بلوغ لازم نرسیده اند.

آنان با ملتهب نمودن فضای اجتماعی، جامعه را از مسیر عقل گرایی و روشنگری دور نموده و حاشیه امنی برای خود ایجاد می‌نمایند و در صورت ایجاد فرصت به جریان سازی پرداخته و نان خود را در گرو بلواآفرینی دارند.

از نظر روانشناسی این افراد دارای حس حقارت (در گذشته)، داشتن روحیه  بی‌احترامی به دیگران، دهن بین و انتقاد ناپذیرند. آنان در صدد رفع کمبودهای درونی و به اصطلاح آرزوی “قد کشیدن” در اجتماع می‌باشند. قد کشیدنی که تنها یک کمیت ظاهریست و به هیچ وجه با ظرفیت‌های حقیقی، اجتماعی، سیاسی و مذهبی یک انسان فرهیخته ساز گار نمی‌باشد.

شخصیت اینگونه افراد همیشه نردبانی بوده و همواره از مردم و چهره‌های مطرح سیاسی برای رسیدن به اهداف بهره می‌جویند. ولی بدلیل استفاده از روش‌های نادرست و حقیرانه مانند تملق گویی و چاپلوسی تا مرز تحقیر شخصیت انسانی خویش جلو رفته و با پایمال کردن کرامت و شرافت و عزت نفس خود ، تنها به بالا رفتن از نردبان قدرت و موقف و ارتقا جایگاه کمی خود می‌اندیشند.

سیاست و حکومتداری در جامعه ما، از دیرزمان تاکنون به آفت این “کوتوله‌ها” دچار است و تا چنین باشد، مدیریت کشور و جامعه سامان نخواهد یافت.

شکور اخلاقی