حکومت در پی چیست؟

در این روزها گزارش‌ها و حرف و حدیث‎هایى وجود دارند مبنى بر اینکه ولایت پکتیا منطقه‌ى صلح اعلام گردد، به این معنا که این ولایت منطقه مشترک براى حکومت و طالبان باشد؛ تا دو طرف متخاصم در کنار هم، همزیستى مسالمت‌آمیز را تجربه کرده و این تجربه را به تدریج در سایر شهرها و کل کشور تعمیم دهند.

شمیم کتوازى، والى پکتیا گفته تلاش می‌شود تا جنوب شرق کشور به عنوان منطقه امن و محلى براى گفت‌و‌گوهاى صلح میان حکومت و طالبان در نظر گرفته شود. به گفته او این صحبت‌ها از طریق بزرگان اقوام با افراد طالبان ادامه دارد و تاکنون هفده نشست براى صلح با طالبان در پکتیا برگزار شده است. به گفته والى پکتیا این بزرگان هم از طرف حکومت و هم از طرف طالبان صلاحیت مى‌گیرند تا این ولایت را مکان صلح اعلام کنند و بعدا این اقدام در دیگر ولایت‌ها نیز انجام شود.

این در حالی است که گروه طالبان بی‌درنگ بعد از اتمام آتش‌بس سه روزه، در بیشتر از ده ولایت بر مواضع نیروهاى دولتى حملات گسترده انجام دادند، صدها سرباز فداکار وطن را در نقاط مختلف کشور به شهادت رساندند، تعداد زیادی از مردم را به خاک و خون کشیدند و دعوت کاروان صلح‌خواه هلمندى براى پیوستن این گروه به روند صلح را نیز شدیدا رد کردند وعملا اعلام نمودند که آنان اهداف خود را از طریق ارعاب و ارهاب، پیگیرى مى نمایند و سال‌ها زمان لازم است که این گروه، روش‌هاى مدنى را برگزیند و از طریق سیاست‌ورزى مدنى و مشارکت در روندهای انتخاباتى به تصاحب قدرت بیندیشند و در یک بستر مدنى، مسالمت‌آمیز و صلح‌جویانه، فرهنگ مشارکت‌جویى سیاسى، رقابت‌پذیرى مدنى، دیگرپذیرى و مدارا را در دستور مبارزات سیاسى خود قرار دهند!

اکنون پرسش اساسى این است: براى چه حکومت اصرار دارد که این همه امتیازات گزاف را به طالبان بپردازد؟

در پاسخ به این پرسش باید گفت که برخى داده‌ها حکایت از آن دارند که رئیس‌جمهور غنى به دنبال جلب اعتماد طالبان در انتخابات سال آینده ریاست جمهوری است و از نامحبوب بودن خود در افکار عمومى به شدت نگران و هراسان می باشد و معطوف بر آن، این روز‌ها بحث صلح و مذاکره با طالبان به شدت در جریان است و گزارش‌ها حاکى از آن اند که ریاست‌جمهورى و تمام آدرس‌هاى سیاسى مرتبط با ارگ، درگیر موضوع مذاکره با طالبان اند.

تمرکز بیش از حد حکومت روى مذاکره با طالبان، حتى برخى مقامات کمیسیون انتخابات را نیز به شکایت و گلایه وا داشته است. به گفته این مقامات، اکنون آنچه در صدر اولویت حکومت قرار دارد بحث صلح و مذاکره با طالبان است و انتخابات پارلمانى در اولویت‌هاى بعدى حکومت قرار دارد.

ناکارآمدى، بى‌کفایتى، فقدان مقبولیت ملى و عدم محبوبیت مردمى رأس حکومت، حکومتگران را به صورت چهارنعل به سوى رویکردهاى تبارى و قومى‌سازى قدرت، هل داده است!!!

گزارش‌ها در سطح برخى رسانه‌هاى بین‌المللى حاکى از آن اند که بخشی از نیروهاى طالبان درحال پیوستن به داعش هستند و بعضی قدرت‌هاى جهانى با همکارى متحدین منطقه‌اى شان در پی استحاله نیروهاى تندروى طالب به داعش و جایگزین کردن داعش به جاى طالبان اند. براساس این راهبرد، طالبان یا باید به داعش بپیوندند یا با پیوستن به روند صلح، سرنوشت‌شان را درعرصه‌هاى سیاسى رقم بزنند؛ تا داعش بتواند با تمرکز، انسجام و خشونت بیشتر اهداف منطقه‌اى و فرامنطقه‌اى آنان را پیگیرى نماید! این استراتژى نیز در سرعت بخشیدن مذاکره با طالبان، به صورت نامرئى و ناخواسته به کمک حکومت آمده است!

جنرال عبدالرازق فرمانده امنیه ولایت قندهار مى گوید در دو ماه گذشته بدون آنکه حکومت را در جرایان قرار دهد با رهبران طالبان در داخل وخارج کشور در حضور نمایندگان آمریکا، عربستان وبرخى کشورهاى دیگر در رابطه به پیوستن طالبان به روند صلح گفتگو کرده است!

جنرال عبدالرازق گفته خبرخوب اینکه ما شرکاى بین المللى داریم وآن ها به ما کمک مى کنند که خواسته هاى طالبان بر آورده شوند تا آن ها به شکل یک تنظیم سیاسى حرکت شان را فعال سازند.

علی احمدی